Hér er átt við stóra bakpoka með rúmmál meira en 50 lítra. Þegar þú setur hluti skaltu setja þungu hlutina sem eru óhræddir við að rekast á neðri hlutann og best er að bakpokinn geti verið sjálfstæður eftir að hafa lagt hann frá sér. Spenntu mittisbeltið þannig að krossinn þyngist mest og axlaböndin ættu að vera losuð þannig að toppur axlarólarinnar sé í 45-60 gráðu horni. Það er mjög auðvelt að ganga svona án þess að bera neitt. Ef það eru margir eða allir þungir hlutir er hægt að setja þá jafnt. Brjóstbandið ætti að vera með spennu og spennu þannig að bakpokaferðalangurinn hafi ekki tilfinningu fyrir því að lenda á bakvið. Þegar þú ferð í göngu skaltu draga stilliböndin á milli axlarólanna og pakkans með báðum höndum. Hallaðu þér örlítið fram, þannig að þyngdaraflinn þegar þú gengur er í raun á mitti og krossi og það er enginn þrýstingur á bakið. Í neyðartilvikum er hægt að meðhöndla efri útlimi á sveigjanlegan hátt. Þegar of margir hlutir eru til að koma fyrir í bakpokanum er hægt að setja tjöld, svefnpoka, rakahelda púða o.fl. utan á bakpokann og festa þá með ytri böndum. Það er líka munur á mismunandi hlutum landslagsins, svo sem boranir í frumskóginum, þróast ekki til háa staða. Það eru líka hæfileikar á herðum þungu töskunnar. Settu pakkann í ákveðna hæð með axlirnar inn í axlaböndin. Það er þægilegra að halla sér fram og standa upp á fótunum. Ef það er enginn staður til að setja hann skaltu lyfta bakpokanum með báðum höndum. Á öðru hné (snýr að belti). Stjórnaðu svo töskunni með annarri hendi, gríptu í axlarólina með hinni og snúðu þér hratt þannig að annar handleggurinn fer inn í axlarólina sem auðveldar hinum handleggnum að komast inn. Veita þarf reipivörn þegar farið er um skafrenninga og bratta kafla. Þegar farið er óvarið framhjá ætti að losa um axlaböndin og opna mittisbeltið og brjóstbandið svo að ef hætta steðjar að er hægt að skilja pokann eins fljótt og auðið er.
