برای مقابله با آب و هوای قابل تغییر در هنگام سفر به خارج از منزل، ژاکت های ضد آب، شلوار و حتی کفش بسیار مهم هستند، اما من معتقدم که بسیاری از مردم به خصوص در مورد مفاهیم پارچه های ضد آب و پارچه های ضد آب روشن نیست. در مواجهه با تعداد فزاینده ای از ادعاها که محصولات خود را ضد آب زمانی که آن را به مارک های عملکردی در فضای باز می آید، وجود خواهد داشت برخی از شک و تردید. کدام پارچه ها واقعا ضد آب هستند؟ چرا باید محصولاتی که در حال حاضر از پارچه های ضد آب استفاده می کنند با دافع آب درمان شوند؟ بذار يه مقدمه ي کوتاه براي تفاوت بهت بدم
ضد آب پارچه ها معمولاً به این معنی است که خود پارچه عملکرد ضد آب را دارد. پس از اینکه پارچه های ضد آب پارچه های فشرده اولیه و پارچه های ضد آب پوشیده شده را تجربه کرده اند، هم اکنون عمدتاً پارچه هایی از نوع فیلم خمیر شده اند. فیلم کاربردی.
پارچه های فیلم چسبی که در ابتدا بزرگترین سهم بازار را اشغال می کنند اساساً فیلم های PTFE (پلی تترافلوئوروتن) هستند که فیلم های میکروپور هستند. عملکرد ضد آب با ارزش فشار آب که می تواند در برابر آن مقاومت کند بیان می شود، نه ۱۰۰. ٪ ضد آب، و بر اساس مطالعات زیست محیطی اروپا، مواد PTFE ترکیبات مضر زیست محیطی را در هنگام ساخت، دفن زباله و سوزانده شدن تولید می کنند. در سال های اخیر جامعه حفاظت از محیط زیست به طور فزاینده ای مواد PTFE را زیر سؤال برده است و برخی کشورها شروع به محدود کردن استفاده از مواد PTFE کرده اند. دفن زباله و سوزانده شدن از روش های اصلی دفع زباله های خانگی در جهان است و این دو روش دفعی در هنگام برخورد با مواد PTFE ترکیبات پرفلورین دار تولید خواهند کرد. فلوراید جو و زمین را آلوده خواهد کرد. با توجه به دوره طولانی تجزیه طبیعی فلوراید، آلودگی محیطی ناشی از مواد PTFE طولانی و طولانی خواهد بود. در مقایسه، نوع دیگری از فیلم که توسط برندهای بیشتر و بیشتر در فیلم هیدروفیلی غیر متخلخل سال های اخیر مورد استفاده قرار گرفته است، نه تنها غیر متخلخل و ۱۰۰٪ ضد آب است که عملکرد ضد آب محصول را قابل اعتمادتر می کند و برخی فیلم های هیدروفیلی غیر متخلخل قابل اعتمادتر هستند. به دلیل حفاظت از محیط زیست و بی ضرر بودن آن برای بدن انسان، مورد علاقه افراد بیشتری در صنعت است، مانند فیلم سمپاتاکس که ترکیب مولکولی پلی اتر و پلی استر است، مطلقاً حاوی اجزای PTFE (پلی تترافلوئور اتیلن) نیست، و می تواند مستقیماً با پوست تماس برقرار کند ، بی ضرر به بدن، و می تواند مانند یک بطری پلاستیکی PET بازیافت شود.
معمولاً این تولیدکنندگان پارچه با تکنولوژی فیلم به طور مستقیم فیلم را به برندهای لباس نمی فروشند. آن ها فیلم را با دیگر پارچه های مادی از طریق فرایند خمیر کردن ترکیب می کنند تا یک پارچه مرکب تشکیل دهند (همان طور که در تصویر بالا نشان داده شده است، لایه میانی یک فیلم است)، و برند تنها نیاز به خرید این پارچه های کامپوزیتی دارد تا محصولات لباس ضد آب را مستقیماً بسازد. این پارچه هایی که برای ترکیب با فیلم استفاده می شوند، خود ضد آب نیستند، مانند فیبر پلی استر، نایلون و غیره، بنابراین وقتی لباس های ضد آب می پوشیم و با آب و هوای مرطوب مواجه می شویم، شاهد دیدن آب به داخل لباس خواهیم بود، درست مانند لباس هایی که از پارچه های معمولی ساخته شده اند، اما لایه داخلی لباس خشک است، و هیچ آبی در آن نمی بیند، که نقش فیلم ضد آب در وسط پارچه مرکب است.
چیزی که می بینیم این است که آب به قطره های کوچک آب روی لباس پراکنده می شود و سپس خاموش می شود (همان طور که در تصویر بالا نشان داده شده است)، معمولاً به این دلیل که پارچه های مورد استفاده با دافع آب درمان شده اند. درمان دافع آب در واقع یک لایه خاص است که سطح پارچه را می پوشاند. درمان، معمولا اضافه کردن DWR (با دوام WaterRepellency) هنگامی که پارچه به پایان رسید نهایی است، به طوری که برای به دست آوردن دافع آب با دوام است. هدف از استفاده از پوشش DWR این است که وقتی آب بر روی سطح پوشاک می چکد، می تواند قطره های کوچک آب را تشکیل دهد یا مستقیماً از سطح پوشاک اسلاید کند تا از جذب آب پارچه جلوگیری کند و در عین حال حذف لکه های روغن متصل به سطح پوشاک را نیز آسان تر می کند. بیشتر لباس های ضد آب این درمان دافع آب DWR را اتخاذ می کنند و مزیت استفاده از درمان DWR این است که لایه سطحی لباس نمی تواند آب را جذب کند، تا اطمینان حاصل شود که پارچه ضد آب می تواند به تنفس خوب دست یابد، به طوری که بدن انسان سایش بسیار خوبی دارد. احساس.
فناوری DWR را می توان از نظر خواص مرتبط با آن به دو نوع طبقه بندی کرد: DWR حاوی فلوراید و DWR بدون فلوراید. DWR حاوی فلوراید به درمان سطحی DWR بر اساس فلوروپولیمرها مانند PFOA (perfluorooctanoate) اشاره دارد که به طور گسترده ای در صنعت لباس استفاده می شود. شبه عناصر مشکل تخریب نشدن به راحتی را دارند، و می توانند از طریق عوامل مختلفی مانند گرما، غوطه ور شدن آب، و اشعه های فرابنفش، به منبع آب و جو آزاد شوند و باعث آسیب به انسان و دیگر حیوانات و گیاهان شوند. دانشمندان در حال حاضر وجود این ترکیب را در نمونه های خون انسان و حیوان در سراسر جهان تشخیص داده اند. اگرچه تا کنون هیچ مبنایی برای اشاره به خطر سرطان زا PFOA و مقررات مربوطه برای محدودیت PFOA وجود ندارد، اما آژانس محیط زیست فدرال آلمان (UBA) پیشنهاد کرده است که PFOA را در فهرست مواد شیمیایی مشکوک به سمی بودن برای سیستم تولید مثل قرار دهد.
در حال حاضر DWRs بدون فلوروکربن شایع است: موم، پارافین، پلی اورتان، دندریمرها یا سیلوکسان ها و غیره برای جایگزینی فلوروکربن ها به عنوان عناصر اساسی به عنوان عوامل بازیابی دافع آب برای محصولات در فضای باز. از زمان سمپاتيکسی؟ از اواسط سال ۲۰۰۸، شروع به ارائه یک محصول سازگار با محیط زیست، بدون فلوروکربن DWR آب دافع به مصرف کنندگان کرده است. این محصول یک محصول سازگار با محیط زیست برای منسوجات توسعه یافته همراه با شریک زندگی رودولف شیمی: BIONICFINISHECO?. در واقع سمپاتيکسی؟ همچنین اولین شرکتی است که محصولات فناوری دافع آب DWR غیر فلوروکربنی را برای منسوجات توسعه داده است.
در سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده 2010/2015 PFOA فرایند نظارتی، تولید کنندگان عمده شیمیایی، از جمله DuPont، Clariant، همچنین داوطلبانه متعهد به از بین بردن کامل مواد شیمیایی سمی PFOA در تولید تا سال 2015، و استفاده از محصولات سازگار با محیط زیست تر و کم انتشار به جای.
شایان ذکر است که درمان دافع آب DWR دائمی نیست، اما روش شستشوی صحیح و روش اتو کردن می تواند اثر درمان دافع آب DWR را طولانی تر کند و اگر لباس شما اثر دافع آب را از دست داد، نگران نباشید، در حال حاضر ترمیم کننده های پوشش DWR به صورت تجاری در دسترس هستند.
بنابراین شما می توانید ببینید که لباس با استفاده از پارچه های ضد آب اساسا می تواند الزامات عملکردی 100٪ ضد آب (محصولات فیلم PTFE تحت شرایط خاص، فیلم های آب دوست غیر متخلخل تحت هر شرایطی) ، اما به منظور به دست آوردن یک تجربه پوشیدن راحت تر ، به طوری که این پارچه های ضد آب اثر قابل تنفس خوبی دارند، و درمان آب دافع DWR نیز لازم است.
علاوه بر این، ضد آب بودن کامل لباس ها ارتباط زیادی با عملکرد ضد آب نوارهای چسب و زیپ های مورد استفاده در درزها دارد، زیرا ضد آب بودن و دافع آب پارچه به عملکرد خود پارچه، سوراخ های سوزنی در درزها یا شکاف های زیپ اشاره دارد. بدون درمان پوشاک نمی توان به مقاومت ۱۰۰ درصدی آب دست یافت.
