بسیاری از مردم پارچه های ضد آب را با پارچه های دافع آب اشتباه می گیرند. در واقع، آنها از نظر ماهیت بسیار متفاوت هستند. آیا می دانید از چه پارچه هایی برای کاپشن و بارانی استفاده می شود؟ من معتقدم که پس از خواندن مقاله، این دو پارچه را تشخیص خواهید داد.
ماهیت پارچه ضد آب این است که ترکیب آبگریز روی سطح الیاف رسوب می کند. روی سطح پارچه حفره های زیادی وجود خواهد داشت، اما فقط آب و هوا می توانند از آن عبور کنند، در حالی که مایع قطره ای نمی تواند از آن عبور کند، اما به ضد آب واقعی نمی رسد. ، پس از مدت ها همچنان به داخل لباس نفوذ می کند. این همچنین مبنای اصلی برای تشخیص پارچه های ضد آب از پارچه های ضد آب است.
اصل ضد پاشش این است که لایه ای از مواد شیمیایی آبگریز را به سطح پارچه بچسبانید، به طوری که کشش سطح پارچه کمتر از چسبندگی آب باشد و قطرات آب در هنگام تماس با سطح پارچه به جای تماس با سطح پارچه پخش شوند. به داخل آن نفوذ می کند، بنابراین اگر این لایه ساختار آسیب ببیند، پارچه آسیب می بیند. عملکرد ضد آب از بین می رود، زیرا عملکرد ضد آب پارچه دافع آب با استفاده از زمان ضعیف می شود تا زمانی که از بین برود.
پارچه ضد آب عبارت است از افزودن یک لایه زیره لاستیکی (روکش ضد آب) در پایین پارچه. این پوشش ضد آب عموماً از فیبر کپسولی یا سیلیسید ساخته شده است که می تواند پارچه ای را که ضد آب نیست به خودی خود ضد آب کند.
به طور خلاصه، پارچه های ضد آب عملکرد ضد آب طولانی مدت ندارند و پارچه های ضد آب طولانی مدت و اصول تولید آنها نیز متفاوت است، اصل اول از طریق انسجام کشش پارچه نسبت به آب است و دومی این است که به طور مستقیم یک لایه اضافه کنید. روکش ضد آب، بعداً با این دو نکته می توانید آنها را تشخیص دهید.
